Zarośnięty Blog ;) i pizza z kamienia

Czasami tak jest, że nie ma się ochoty, że się najnormalniej w świecie nie chce.
Zmieniamy priorytety, zmieniamy plan dnia.
Tak jest właśnie u mnie.

Pasja gotowania nie odchodzi. Nigdy. Chwilowo gaśnie, by powrócić, kiedy nadejdzie czas.
Chwilowo zaspokaja mnie jajecznica i kanapka do pracy.
Szybki makaron  z warzywami albo kupiona pizza.
Tak bywa.

Ostatnio na weekendowy seans filmowy upiekłam właśnie pizze. Świetna zabawa. Ciasto rosło cudnie. Pachniało drożdzami w całym domu.
W każdym przepisie przeczytałam, że piekarnik nastawić trzeba na największą temperaturę.
Nastawiłam. Pizza wyszła dobra, ale jak stwierdzili znajomi, spieczonymi brzegami można było rozbijać talerz :)

Przepisu nie podaję, bo muszę znaleźć najlepszą metodę.
Póki co- uważajcie na piekarniki ;)

Ps. Znajomym dziękuję, że wytrwali przy jedzeniu (nie była aż taka zła- prawda?), i że znaleźli dla pizzy nowe zastosowanie - samoobrona ;)